Άλλο ένα καλοκαιρινό σαββατόβραδο μας βρίσκει λοιπόν στο Πάρκο του Αη Γιώργη να ακούμε τις μουσικούλες μας και να πίνουμε τις μπυρούλες μας. Ο κύριος Χρήστος Βακουφτσής (aka Κουφ) φρόντισε για αυτό. Το Mind Over Metal φόρεσε τα καλοκαιρινά του και βγήκε σε ανοιχτό χώρο για την Κapsen Εdition του και χωρίς εισιτήριο αυτή τη φορά, έκανε αρκετούς να έρθουν που μπορεί να μην είχαν σκεφτεί να το κάνουν. Η παρέα μας έφτασε νωρίς και το πρώτο πράγμα που μας εντυπωσίασε ήταν η σκηνή, την οποία ο Κουφ πραγματικά φρόντισε να είναι επάξια ενός μεγαλύτερου φεστιβάλ κι όχι ενός DIY mini. Φυσικά, οι απαραίτητοι πάγκοι με merch και μπύρες ήταν εκεί, καθώς κι ένας πάγκος με την Τρικαλινή μπύρα Ληθένια ήταν εκεί με συνοδεία αυτή τη φορά τεραστίων Hot Dog για όλους εμάς τους πεινάλες. Όπως καταλάβατε οι συνθήκες ήταν άψογες για να παραβρεθεί κανείς στον Αη Γιωργη.
Παρόλα αυτά να πω ότι η προσέλευση ήταν μικρή, ίσως το κοινό του epic, heavy, power κλπ να είναι τελικά μικρότερο από ότι φανταζόμαστε στα Τρίκαλα και βασικά έβλεπες και μια τρομερή έλλειψη γυναικείου πληθυσμού… πολύ αντρίλα ‘βρώμαγε’ η βραδιά. Όσοι είχαν παραβρεθεί στα προηγούμενα φεστιβάλ των Days Of Scattering νομίζω κατάλαβαν την λιγοστή προσέλευση. Κακώς βεβαία γιατί χάσανε ένα πολύ καλό φεστιβάλ όσοι δεν παραβρεθήκαν.
Αλλά ας πάμε στο κυρίως θέμα μας. Το πρώτο συγκρότημα που έκανε την εμφάνιση του στην σκηνή του Mind Over Metal Kapsen Edition ήταν οι Αθηναίοι Sons Of Iniquity, οι οποίοι έχουν στο ενεργητικό τους ένα demo που κυκλοφόρησαν το 2016 σε κασέτα και το 2017 σε βινύλιο. Το συγκρότημα άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις και ήταν το κατάλληλο εναρκτήριο άκουσμα heavy power για να ζεσταθούμε μιας κι άρχισε να κάνει και λίγο κρύο στο Πάρκο.
Επόμενοι οι Θεσσαλονικείς Stygian Oath, με έτοιμο να κυκλοφορήσει το ντεμπούτο ΕΡ τους, ζεστοί μετά το live τους με τους Omen και διψασμένοι να μας δείξουν ότι είναι έτοιμοι για το επόμενο βήμα. Πρώτη φορά εκτός Θεσσαλονίκης, είχαν κάποια μικροπροβληματάκια με τον ήχο, μιας και φαινόταν ότι σε κάποια τραγούδια χρειαζόταν μια δεύτερη κιθάρα. Παλιό κάλο heavy metal, έναν τραγουδιστή με ένα απίστευτο εύρος φωνής και παθιασμένη σκηνική παρουσία από όλο το συγκρότημα, κάτι μου λέει ότι δεν θα είναι η μοναδική φορά που θα τους δούμε στην πόλη μας.
Και ήρθε η ώρα για τους Crimson Fire. Το συγκρότημα αποπνέει ένα γνήσιο ’80s feeling και δεν μπορεί να μην ικανοποιήσει και τον πιο δύσκολο οπαδό του US power metal. Είχαν βεβαία κάποια τεχνικά προβλήματα που όμως τα αντιμετώπισαν άριστα και με χιούμορ και δεν χάλασε κανενός την διάθεση παρότι υπήρξε και μια ολιγόλεπτη διακοπή μόλις μετά το πρώτο τους τραγούδι. Βεβαία να πω ότι λίγο το κούρασαν, έπαιξαν πολύ περισσότερη ώρα από ότι συνηθίζεται και κοιτάξαμε ουκ ολίγες φορές τα ρολόγια μας να δούμε πόση ώρα πέρασε και αναρωτηθήκαμε γιατί δεν τέλειωσαν, ακόμα. Έχοντας κυκλοφορήσει έναν πολύ κάλο δίσκο που έχει πάρει διθυραμβικές κριτικές προφανώς είχαν την διάθεση να τον ακούσουμε όλο.
Και φτάσαμε στο συγκρότημα που όλοι περίμεναν. Κακά τα ψέματα η σχέση των Dark Nightmare με τα Τρίκαλα είναι στενή, όλοι γνωρίζουν τα τραγούδια ειδικά του πρώτου δίσκου και με το που βγήκαν στην σκηνή ο κόσμος άρχισε να γίνεται ένα μπροστά στην σκηνή και φυσικά έγινε ένας μικρός χαμούλης. Τελικά ο Κουφ τους άφησε να παίξουν τραγούδια από όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, αν και στην αφίσα έδειξε τις διαθέσεις του. Οι Dark Nightmare με τέτοιο κοινό από κάτω έκαναν τα αδύνατα δυνατά να ικανοποιήσουν τους τρελούς οπαδούς τους. Οι μπύρες άνοιγαν κατά συρροή και ο κόσμος τραγουδούσε δυνατά μαζί με το συγκρότημα.