Κυριακή, ώρα περίπου 8 το απόγευμα, στο Piraeus Academy. Επρόκειτο για ένα live που ήθελα να βρεθώ από την πρώτη στιγμή μιας και δεν είχα δει καμία από τις μπάντες που εμφανίστηκαν. Τρεις female-fronted μπάντες. Μια μίξη Gothic, Symphonic και Folk. Ένα live που σίγουρα θα είχε ενδιαφέρον!
Η πρώτη εμφάνιση ήταν των Ιταλών-«γειτόνων» Sinheresy. Ο ενθουσιασμός τους που συμμετέχουν σε αυτό το tour ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής. Μάλιστα, φάνηκαν ευγνώμονες που έπαιζαν στην πόλη μας, κάτι που έδειχναν στο κοινό. Ήταν χαμογελαστοί, κοινωνικοί κι η ενέργεια μεταξύ τους και μεταξύ του κοινού ήταν πολύ θετική. Έχοντας ένα δικό τους symphonic – melodic ήχο και δύο ταλαντούχους vocalists, τη Cecilia και τον Stefano, θα έλεγε κανείς πως δεν είναι άλλη μια symphonic μπάντα που συναντάς εύκολα κι ας έχουν μια μικρή δισκογραφία με μόλις τρία albums. Ελπίζω να τους ξαναδούμε κάποτε με καινούριο album.
Δεύτεροι στη σκηνή ανεβαίνουν οι Cellar Darling, Folk metal μπάντα από την Ελβετία, με τους οποίους είμαστε ήδη familiar καθώς στο παρελθόν ήταν μέλη των Eluveitie αλλά αυτό ωστόσο ήταν το πρώτο τους tour και φέτος έβγαλαν και το πρώτο τους album “This Is the Sound”. Περισσότερη εντύπωση σε αυτό το σχήμα μου έκαναν το hurdy-gurdy της Anna, ενώ δεν έμεινε μόνο σε αυτό αλλά σε ένα σημείο έπαιξε και drums. Ακόμα κι αν έχεις αδιάφορη στάση για τους Eluveitie, οι Cellar Darling είναι πολύ δημιουργικοί και ο ήχος τους θα εξελίσσεται σίγουρα προς το καλύτερο στα επόμενα τους releases, ενώ θεωρώ πως είναι ήδη πολύ καλοί performers και έδεσαν ολόσωστα σε αυτό το tour. Η συνολική εικόνα για την καινούρια αυτή μπάντα ήταν άψογη και πιθανώς να μας ξανά απασχολήσουν στο κοντινό μέλλον.
Last but definitely not least, οι headliners Lacuna Coil τους οποίους είχαμε να δούμε μερικά χρόνια. Ξεκίνησαν το set τους με ένα κομμάτι από το τελευταίο τους album “Delirium” με τίτλο Ultima Ratio. Ο μοναδικός σκοπός τους για όση ώρα έπαιζαν ήταν ο καθένας από εμάς να ξεχάσει για λίγο ότι τον «κυνηγά» στην καθημερινότητα του και να αφεθεί σε αυτό που βλέπει κι ακούει – με τεράστια επιτυχία. Λίγο πριν κλείσουν τα 20 χρόνια ενεργοί, παραμένουν πολύ δυνατοί κι ευδιάθετοι onstage σαν να μην έχει περάσει μέρα από πάνω τους. Δεν επικεντρώθηκαν στο να παίξουν μόνο καινούρια κομμάτια, έπαιξαν και παλιά – αγαπημένα όπως το Swamped, Our Truth, Heaven’s A Lie αλλά και τη διασκευή των Depeche Mode Enjoy The Silence. 16 τραγούδια αργότερα, κατεβαίνουν από τη σκηνή και ξαφνικά εμφανίζονται ένα φουσκωτό χριστουγεννιάτικο δέντρο, ένας χιονάνθρωπος και μια μηχανή «χιονιού», το κοινό ζητωκραυγάζει και επανεμφανίζονται για encore με το Naughty Christmas. Δύο κομμάτια αργότερα μας υπενθυμίζουν πως αυτή είναι η λιγότερο αγαπημένη στιγμή του live γι’αυτούς – η ώρα που φτάνει στο τέλος του. Μας χαιρέτησαν με φωτεινά χαμόγελα ως τα αφτιά και υποσχέθηκαν πως θα ξαναγυρίσουν το συντομότερο.
Εξαιρετικό tour, συγχαρητήρια στη διοργάνωση και σε όλες τις μπάντες. Arrivederci!